آتش

آتش نماد زندگی، دانش شهودی، روشنگری، اشتیاق، روحیه است. هم در غرب و هم در شرق، آتش نمادی بازآفرینی کننده و پاک کننده است و معنای فراطبیعی آتش از ارواح سرگردان تا روح الهی را در بر می گیرد.

نمادشناسی آتش

آتش نماد تولد دوباره است. و تجدید قوای الهی و طبیعت از یک سو، اما از سوی دیگر آتش جنبه مخربی نیز دارد که با آتش جهنم نشان داده می شود که کارکرد شیطانی آن سوزاندن ابدی بدون استثناء است و در نتیجه اجازه باززایی را نمی دهد.

آتش همچنین در آیین های گذرگاهی به عنوان نمادی از پاکسازی در فرهنگ های کشاورزی به طور گسترده ای استفاده می شود، این آتش نشان دهنده آتش در مزارع است که بعدها با پوشش سبز طبیعت زنده مزین می شود. آتش موتور بازسازی دوره ای است.

در آیین های آغازین مرگ و تولد دوباره، آتش با اصل متضاد خود که آب است همراه است. تطهیر با آتش مکمل تصفیه با آب است که احیاکننده نیز هست. اما تفاوت آتش با آن در این است که نمادی از تطهیر از طریق درک در معنوی ترین شکل آن، از طریق نور و حقیقت است.

بعضی از سوزاندن مراسم آیینی در معنای آتش به عنوان وسیله نقلیه، پیام آور بین جهان است. زندگان و جهان مردگان.

آتش همچنین دارای نمادی جنسی است که به طور جهانی به آن مرتبط استاولین تکنیک بدست آوردن آتش با اصطکاک، در یک حرکت رفت و برگشت، تصویر عمل جنسی. گفته می شود آتشی که از اصطکاک به دست می آید نتیجه یک پیوند جنسی است.

همچنین به نمادشناسی شمع، شعله و ایلومیناتی مراجعه کنید.