دریا

دریا نماد پویایی زندگی ، تولدها، دگرگونی ها، مرگ و تولدهای مجدد است. حرکت امواج دریا نمادی از وضعیت گذرا زندگی ، دوگانگی بین واقعیت و احتمالات واقعیت است، که نشان دهنده عدم قطعیت، شک، بلاتکلیفی است که می تواند به خیر و شر منجر شود. بنابراین دریا نماد زندگی و مرگ است.

نمادشناسی دریا

معنای نمادین دریا با مفهوم آب ارتباط تنگاتنگی دارد و به آن خاصیت الهی نسبت داده می شود. عمل جان دادن و گرفتن جان ، در اساطیر مختلف.

دریا برای عارفان نماد جهان و دل انسانهاست، جایگاه هوسهای انسانی است. در آن، برخی غرق می شوند اما برخی دیگر موفق می شوند از آن عبور کنند. از این منظر ازدواج با کشتی شکننده ای که از دریا می گذرد مقایسه می شود. از سوی دیگر، سیسترسیان یا زندگی کاهنی، یک کشتی محکم و امن است که می توان با آن بدون ترس حرکت کرد.

خدای دریا

در اساطیر رومی ، نپتون خدای دریا است، در حالی که در اساطیر یونانی خدای دریا پوزیدون است. او خدای آب ها، دریا و رودخانه، چشمه ها و نهرها است. خدای دریا روی امواج زندگی می کند و می تواند وحشتناک ترین طوفان ها، زلزله ها و طوفان ها را ایجاد کند.

خدای دریا از اسب ها جدایی ناپذیر است، به طوری که در نمایش معروف نپتون، که در فواره ای در فلورانس ایتالیا حضور دارد، خدا در اطراف ظاهر می شود.از اسب ها

به همین دلیل یونانیان و رومیان باستان اسب و گاو نر را برای خدای دریا به عنوان قربانی تقدیم می کردند تا خشم او را برانگیزد و به عنوان پیشکشی برای درخواست باروری.