شعله

شعله روح آتش است. این شعله نماد پاکسازی، روشنگری، عشق معنوی است و نشان دهنده روح و همچنین تعالی است.

در بودیسم، شعله نماد خرد و عمل سوزاندن جهل است.

از سوی دیگر، شعله را نشان می دهد. هنگامی که با تخریب همراه باشد معنای منفی دارد. از این نظر، شعله منعکس کننده سوزاندن اختلافات، حسادت، شهوت، شورش و جنگ است.

تصویر شعله با درخشش نارنجک همراه است، یک مصنوع جنگی که می ترکد و آنچه را که پیدا می شود از بین می برد. در نزدیکی.

نماد شعله ارتباط نزدیکی با نماد شمع و آتش دارد.

شعله ابدی نشان داده شده در مشعل المپیک نماد آتش مقدسی است که پرومتئوس، مدافع نوع بشر، از زئوس دزدید. در دوران باستان، شروع بازی ها را اعلام می کرد، سنتی که تا روزگار ما حفظ شده است.

نمادهای المپیک را بخوانید.

شعله الهی است. مفهومی که در ادیان مختلف وجود دارد. در مسیحیت مقدسینی هستند که قلبشان بر آتش نشان داده می شود که نشان دهنده حضور روح القدس و همچنین نماد امید و زندگی است.

به همین دلیل آتش یکی از نمادهای روح القدس است. همانطور که در کتاب مقدس ثبت شده است، روح القدس به صورت زبانه های آتش بر سر رسولان نازل شد.