Oog

O oog wordt bijna universeel beschouwd als de symbool Het oog integreert de functie van het ontvangen van licht, het frontale oog, dat het zintuiglijke oog of oog van Xiva is, en het hartoog, dat het spirituele licht ontvangt.

In veel Oosterse culturen zijn de twee ogen respectievelijk de Zon en de Maan, waarbij het rechteroog de Zon is, die overeenkomt met activiteit en de toekomst, en het linkeroog de Maan, die staat voor passiviteit en het verleden. Er wordt echter geen dualiteit gecreëerd tussen de twee ogen, maar een verenigende waarneming, een synthetische visie. De verenigende functie, isDit is precies de functie van het derde oog, of het oog van Xiva, een orgaan van innerlijke visie.

Volgens Cirlot ligt de essentie van de symboliek van het oog besloten in een uitspraak van de Romeinse filosoof Plotinus, volgens welke "geen oog in staat is de zon te zien zolang het niet, op een bepaalde manier, zelf een zon is". Aangezien de zon de bron van licht is en licht een symbool is van intelligentie en geest, volgt hieruit dat het proces van zien een handeling van de geest vertegenwoordigt en kennis symboliseert.

Hoe zit het met het kennen van de symboliek van de Zon?

Het boze oog

O Het boze oog symboliseert In de islamitische wereld is het boze oog de doodsoorzaak voor meer dan de helft van de mensheid en men gelooft dat oude vrouwen en pasgetrouwde vrouwen bijzonder boze ogen hebben, terwijl kinderen, pasgeboren vrouwen, honden en paarden bijzonder gevoelig zijn voor het boze oog.

Er zijn verschillende verdedigingsmiddelen tegen het boze oog, zoals de sluier, geometrische ontwerpen, glimmende voorwerpen, rood ijzer, zout, een halve maan en een vijgenblad.

Zie ook Oog van Horus en Grieks Oog.