Gök gürültüsü

A gök gürültüsü sembolojisi Sembolik ay döngüsü ile ilişkilidir. Gök gürültüsü tanrıları yağmurun ve bitki örtüsünün kadınlarıdır. Gök gürültüsünün farklı mitolojilerde çeşitli temsilleri ve anlamları vardır, ancak çoğunda gök gürültüsü adaletle ilişkilendirilir. Gök gürültüsü ruhu kötü ruhları ikiye bölme gücüne sahip olurdu.

Gök gürültüsü sembolojileri

Kutsal Kitap geleneğine göre gök gürültüsü, İsrail'i Mısır'dan kurtaran Tanrı'nın Kutsal Kitap'taki adı olan Yahve'nin sesidir. Gök gürültüsü, Tanrı'nın adaletini, öfkesini, bir vahyin duyurusunu veya ilahi bir yok etme tehdidini temsil eden sesinin bir tezahürü olabilir.

Gök gürültüsü Tanrı'nın sesiyken, şimşek ve yıldırım O'nun gökyüzünde yazılı sözleri olacaktır.

Zaten Yunan geleneğinde gök gürültüsü göksel değil, Cthonian güçlerle bağlantılıydı. Dünyanın kökenindeki sismik sarsıntıları anımsatan, gezegenin bağırsaklarından gelen derin sestir. Ancak Zeus Cronos'u tahttan indirdiğinde hediye olarak şimşek, gök gürültüsü ve yıldırım aldı, böylece gök gürültüsü bir zamanlar yeryüzüne ait olan ve gökyüzüne geçen yüce gücü ve komutayı sembolize eder.

Yine Yunan geleneğini takip eden gök gürültüsü tanrısı, Roma mitolojisinde Jüpiter'in karşılığı olan Taranis'tir.

Kelt geleneğinde gök gürültüsü kozmik düzenin bir tür bozulmasını sembolize eder ve elementlerin öfkesi nedeniyle kendini gösterir.

Galyalılar, bir tür ceza olarak gökyüzünün başlarına düşeceğinden korkuyorlardı ve gök gürültüsü bu olayın bir tehdidiydi, bu nedenle bu insanlar gök gürültüsü ve şimşeklerin kendi sorumlulukları olduğu algısına sahipti, bu bir tür cezaydı.

Gök gürültüsü, kanatlarını çırparak gök gürültüsü sesi çıkaran efsanevi bir kuş, tek bacaklı bir adam, davul veya zil gibi bir şeyle temsil edilir ve aynı zamanda bir takımyıldızla, büyük olasılıkla Büyük Ayı ile temsil edilir.

Ayrıca Yağmur sembolojisine de bakınız.