Kütüphane

A Kütüphane sembolüdür. bilgelik Başka bir deyişle, bir ömür boyu süren bireysel çabanın kolektif transpersonal hazineye yatırılmasını simgeler.

Kelimenin Etimolojisi

Burada iki temel tip "kütüphaneleri", yani düzenli bir şekilde düzenlenmiş kitap setine ayrılmış alanı tanımlamak için halk kütüphaneleri Aynı şekilde, belirli bir evde kitap raflarına ayrılan alan, bir kitaplık alanını temsil eder. özel kütüphane .

Genel anlamda kütüphane, ders kitapları, dergiler, monograflar, gazeteler, romanlar, bilimsel makaleler gibi yazılı eser koleksiyonlarının bulunduğu fiziksel veya sanal ortama karşılık gelir.

Kelimenin Yunanca'dan geldiğini ve "kitap kasası veya deposu" anlamına geldiğini, Yunanlıların sosyal, kültürel, ekonomik ve siyasi alanlarda kolektif hafızayı korumak için korudukları bir miras olduğunu hatırlamakta fayda var.

Kütüphanelerin Tarihçesi

Kütüphanelerin tarihi birkaç yüzyıl öncesine dayanır. yazının icadı Birçok eski uygarlık (Yunan, Mısır, Mezopotamya, Babil, Asur, Pers, Çin, vb.) yazı yoluyla bilgi biriktirme ihtiyacı hissetmiştir.

İlk kütüphanelerde eserlerin kil tabletler üzerine yazıldığını ve daha sonra yaklaşık MS 300 yılına kadar papirüs ve parşömen üzerine dosyalandığını hatırlamakta fayda var.

Orta Çağ'da çok az insanın okuma, yazma ve kütüphanelere erişimi vardı ve o zaman bile birçok eserin Kilise tarafından sansürlendiği, kütüphanelerin tahrip edildiği ve yakıldığı bir tehlikeyi sembolize ediyordu.

Bu nedenle bilgi kutsaldı ve sadece rahipler okuma yazma biliyordu. Öte yandan, manastırlarda eserler belirli saklanma yerlerinde tutulurdu, burada rahiplerin kopyacılarının rolü çok önemliydi, çünkü onların görevi eserleri kopyalamaktı, böylece zamanla kaybolmayacaklardı.

Ancak 16. yüzyıldan sonra kütüphaneler uzmanlaşmaya ve bilgiye erişimi yaygınlaştırmaya başlamış, böylece bilgi demokratikleşmiştir.

Kütüphane ve Edebiyat

Kütüphaneler ve edebiyat arasındaki ilişkiyi düşünürken, kendimizi, sembolü birçok eserde ya toplayıcı bir sembol olarak ya da sadece sessizlik, sükunet ve sihirle dolu bir alan olarak temsil edilen metaforlar dünyasına aktarıyoruz.

Bu anlamda Amerikalı yazar Mark Twain (1835-1910) çoktan " İyi bir kütüphanede, gizemli bir şekilde, tüm o kitapların içerdiği bilgeliği, onları açmadan bile cildiniz aracılığıyla emdiğinizi hissedersiniz ."

Bu arada, kütüphaneler ve labirentler arasındaki ilişki Arjantinli yazar Jorge Luis Borges'in (1899-1986) eserlerinde, özellikle de kısa öyküsünde oldukça çarpıcıdır " Babil Kütüphanesi " (1944) adlı filminin konusu sonsuzluk metaforuna dayanmaktadır.

Kitapta, anlatıcı bir kütüphanecidir ve var olan eserlerin çeşitliliğini ve fahiş sayısını tercüme edecek birini aramaktadır. Bu nedenle, bu durumda tüm evrene karşılık gelen kütüphane sembolünün nüfuz ettiği bir yaşam ve insan metaforu olacaktır.

Borges son olarak şunları ekler: " Kütüphane sınırsız ve periyodiktir. Ebedi bir gezgin onu herhangi bir yönde kat etse, yüzyılların sonunda aynı ciltlerin aynı düzensizlikte kendilerini tekrarladığını görecektir (bu tekrar, bir düzen olacaktır: Düzen). Yalnızlığım bu zarif umutla seviniyor ".

Fransız şair Victor Hugo (1802-1885), bu mekanlarda bulunan zenginliğe göre kütüphaneler hakkında şunları söyler: " Hadımların haremi olduğu gibi bazı insanların da kütüphanesi vardır. "Fransız ilahiyatçı Jacques Bousset'e (1627-1704) göre şunları ekler: " Mısır'da kütüphaneler "ruhun ilaçlarının hazinesi" olarak adlandırılırdı. Aslında kütüphaneler, hastalıkların en tehlikelisi ve diğer tüm hastalıkların kaynağı olan cehaletin tedavisidir. ."